Vertaling vanuit de grondtekst Omstreeks 1562 werden in ons land twee complete Bijbels gebruikt: de Liesveldtbijbel (een vertaling van de Lutherbijbel) en de Deux-aesbijbel. Het Oude Testament van de Deux-aesbijbel werd vertaald uit de Lutherbijbel. Het Nieuwe Testament werd direct vanuit de grondtekst, het Grieks, vertaald. Deze vertaling was het meest geliefd onder ons volk....
Vertaalarbeid in de vreze Gods Voordat de Dordtse Synode overging tot het benoemen van vertalers, vermaande ds. Bogerman de leden om niet uitsluitend rekening te houden met iemands bekwaamheid als theoloog of zijn kundigheid in de talen, doch minstens evenzeer met zijn vrome en heilige levenswandel. Anders, zo verklaarde hij, zou deze arbeid van de...
Letterlijk vertalen Bij het vertalen hielden de predikanten zich nauwkeurig aan de door de synode opgestelde richtlijnen. De vertalers moesten allereerst zo letterlijk mogelijk de oorspronkelijke tekst weergeven, omdat de Dordtse vaderen volgens de acta van de synode in de Hebreeuwse en Griekse grondtekst 'het Woord van de soevereine God, de taal van de Heilige...
Het drukken van de Bijbel De complete bijbeltekst kwam gereed op 10 oktober 1635. Nu volgde het zetten van de tekst en het drukken van de pagina’s. Dat was voor die tijd een bijzonder moeilijke opgave. De samenstelling van elke pagina heeft bijzonder veel inzicht van de zetters gevraagd, omdat de kanttekeningen om de tekst...
Kerk en staat Prof. C.C. de Bruin schreef in het boek De Synode van Dordrecht (1987): 'Talloze malen ter perse gelegd, werd de Statenbijbel hèt boek voor kerk, huisgezin en school. In menig gezin maakte de Statenbijbel, somtijds tezamen met de psalmberijming, de werken van de Joodse geschiedschrijver Flavius Josephus en van Jacob Cats en de Historie der...
Behoud Statenvertaling De GBS wil de taal van de Bijbel ook duidelijk de taal van de Bijbel laten. Daarom worden woorden als 'wedergeboorte', 'rechtvaardigmaking' en 'heiligmaking' niet vervangen door hedendaagse woorden. Toen de Bijbel gereedkwam, was de gebruikte taal ook niet de taal van het volk. De taal van de Bijbel was een verheven taal....
Een Latijnse Bijbel met 'glossen' van Nicolaas van Lyra (1492) Het ontstaan van kanttekeningen De Statenvertalers mochten aantekeningen ‘in de kant’ maken. Dit was nodig om op moeilijke plaatsen de bijbeltekst te verhelderen. Hierdoor ontstonden de zogenaamde kanttekeningen, notities naast en onder de bijbeltekst. De Statenbijbel is bekend geworden om zijn uitgebreide kanttekeningen. Die bevatten meer...
Zoals eerder aangegeven, besloot de Dordtse Synode van 1618-1619 dat er een bijbelvertaling vanuit de grondtalen moest komen. Deze vergadering boog zich ook over de vraag hoe de vertalers van de Bijbel te werk moesten gaan, en bepaalde dat er kanttekeningen gebruikt moesten worden als: 1. De Hebreeuwse of Griekse tekst heel moeilijk letterlijk te...
Gebruik van de kanttekeningen Om de uitleg van de Statenvertalers goed te kunnen gebruiken en op waarde te schatten, is het belangrijk om te zien dat de inhoud van de kanttekeningen opgedeeld kan worden in verschillende soorten. Die worden hieronder kort getypeerd en toegelicht. Wat staat er letterlijk? Een van de belangrijkste redenen om een kanttekening te...
Gereformeerde theologie De Statenvertalers werkten in een tijd waarin de strijd met de remonstranten kort geleden ten gunste van de gereformeerde religie was beslecht. Verschillende kanttekeningen geven een bijbelse weerlegging van de remonstrantse leerstellingen, maar ook van rooms-katholieke en andere dwalingen. - 1 Timótheüs 2:4: ‘Welke wil dat alle mensen zalig worden.’ Kantt.: ‘Dit woord alle wordt hier...
